Pamięć emocjonalna

Działanie emocjonalnej pamięci mózgu w oparciu o solipsyzm.

Ludźmi z natury rządzą emocje. Rozstrzygnięcie czy to stwierdzenie jest prawdą pozostawię Tobie drogi Czytelniku. Jednak właśnie na emocjach pragnę się dzisiaj skupić. A dokładnie na pamięci emocjonalnej. Po wielu dyskusjach oraz kilku zaskakujących spostrzeżeniach pozwoliłam sobie wysnuć wniosek, że każdy aspekt naszego życia jest neutralny, dopóki nie nadamy mu emocjonalnej i pamięciowej wartości. Każdy przedmiot, muzyka, miejsce.

Żeby móc dalej zgłębiać temat muszę wyjaśnić Ci drogi Czytelniku czym dokładnie jest solipsyzm, gdyż spora część mojej teorii przeplata się i łączy z tym pojmowaniem rzeczywistości. Solipsyzm to filozofia, według której istnieje tylko jednostkowy podmiot poznający, a cała rzeczywistość jest jedynie zbiorem jego subiektywnych wrażeń. Wszystko czego doświadcza jednostka jest tylko częścią jej umysłu. Oczywiście jest to zaledwie skrótowe objaśnienie tego zagadnienia, ale może kiedyś poświęcę mu cały artykuł. Wróćmy jednak do tematu. Pamiętając, że solipsyzm jest tu jedynie moją podporą i pewnym punktem odniesienia, a to co piszę nie jest objaśnieniem faktycznego zastosowania tej filozofii.

Opierając się zatem na solipsyzmie możemy przypuścić, że coś zaczyna istnieć dopiero kiedy my, jako jednostkowy podmiot poznający, zaczniemy to w jakiś sposób odbierać. Przełóżmy to teraz na to, o czym wspomniałam na początku. Wszystko jest neutralne do momentu, w którym nie nadamy temu pewnej wartości.

Oczywistym jest, że każdy z nas odbiera świat w swój indywidualny, wyjątkowy sposób i wbrew temu o czym mówi solipsyzm nie powinniśmy negować odczuć innych. Dla jednego disco polo będzie najlepszym gatunkiem muzycznym jaki kiedykolwiek powstał, a ktoś inny nie będzie mógł tego słuchać. Pozornie oczywiste, a jednak często zdarza nam się zapominać, że nie ma drugiej takiej osoby jak my i to że ktoś odbiera coś inaczej, nie znaczy że jest w jakikolwiek sposób mniej wartościowy od nas. Ale nie odbiegajmy za daleko od tematu.

Większość treści jest przeznaczona do tego by wywołać w nas jakąś reakcję. Pozwolę sobie znowu użyć jako przykładu muzyki. Teksty piosenek czy sama kompozycja utworów najczęściej ma w nas wzbudzić konkretne emocje, jednak według mojej teorii, dopóki ich nie wzbudzi jest dla nas całkowicie neutralna. Nic nie może być z natury smutne, radosne czy złe. Oceniamy pewne aspekty dopiero na podstawie emocji, które w nas wzbudzają.

Tak wiele mówi się o tym, że pierwsze wrażenie jest najważniejsze i niestety jest to prawda. Nasz mózg zapamiętuje tak zwane "pierwsze wrażenie" i potem nie może się go pozbyć. Emocje, które odczuliśmy jako pierwsze, najczęściej zostają z nami na bardzo długi czas. Dużo zależy też od natężenia naszych uczuć względem danej rzeczy.

Na przykład, kiedy słuchaliśmy jakiejś piosenki, nawet wesołej, kiedy było nam smutno, byliśmy w dołku, to następnym razem kiedy usłyszymy tę piosenkę w radiu nasz mózg automatycznie skojarzy ją z uczuciem smutku. Czasami potrzeba po prostu czasu by to przeszło, a czasem jakiś ślad tego uczucia zostaje z nami na zawsze.

Konkretem będzie tu przykład z mojego życia. Mam w zwyczaju słuchać muzyki podczas czytania książek. Wiadomo, że fragmenty w książkach wzbudzają w nas ogromny wachlarz emocji. Kiedy czytałam "Wszystkie jasne miejsca" w tle towarzyszyło mi "Ride" Twenty One Pilots. Książka była dość smutna, zaskakująca i depresyjna. Mimo że czytałam ją wiele lat temu, to piosenka "Ride" do tej pory wzbudza we mnie dokładnie te same emocje, które czułam podczas czytania książki. Ten utwór jest wspaniały i kocham go całym sercem, jednak kojarzy mi się głównie ze smutkiem, nostalgią oraz zimą.

Pamiętajmy, że emocje nie są jedynie negatywne i pozytywne, a ambiwalentny stosunek do wielu elementów życia jest zdrowy i normalny. Jak zapewne zdążyłeś zauważyć, nie chodzi więc tylko o uczucia, które wzbudza w nas jedynie konkretny element rzeczywistości, ale czasem na odbiór jednego aspektu może wpłynąć kilka innych rzeczy, które wydarzyły się w podobnym czasie.

Kolejne przykłady to "Prayer X" oraz "RED". Są to dwa endingi do pewnego anime, które miało smutne zakończenie. Obie piosenki mają melancholijne, wzruszające teksty, jednak nie odbierałabym ich tak jak odbieram teraz, gdyby nie mój stosunek do anime.

I tak jest z wieloma rzeczami, nie tylko z muzyką. Na przykład z konkretnymi dniami tygodnia, markami ubrań, miejscami, kolorami, zapachami i wieloma, wieloma innymi aspektami. Każda z tych rzeczy jest całkowicie neutralna dopóki nie zaczniemy jej jakoś postrzegać. Kolor niebieski, sam w sobie, nie ma nacechowania negatywnego lub pozytywnego. To co czujemy widząc ten kolor jest związane z naszą pamięcią emocjonalną. Dopóki jako dziecko po raz pierwszy nie zetknęłam się z tym kolorem i nie zaczęłam go z czymś kojarzyć to był on mi całkowicie obojętny.

Tyczy się to wszystkiego.

Wszystko jest neutralne zanim nie nadasz temu znaczenia. Znaczenia, które odbieramy indywidualnie i dlatego to Ty jesteś najważniejszą jednostką poznającą. Bo to Ty nadajesz znaczenie swojemu światu.

Wbrew temu o czym mówi solipsyzm, inni ludzie mogą mieć na to postrzeganie wpływ, ale to Ty masz zawsze ostatnie słowo. To Ty kształtujesz swoją rzeczywistość.

Każdy z nas żyje w swojej własnej rzeczywistości, która przeplata się ze światami innych ludzi. Wyobraźmy sobie, że każdy jest otoczony bańką pełną emocji i uczuć, i wszystko co znajdzie się w obrębie tej bańki zostaje tymi emocjami zainfekowane. Kiedy znajdziemy się za blisko drugiej osoby, nasze bańki nachodzą na siebie i wzajemnie "infekujemy się" swoimi uczuciami. Jednak to co raz znalazło się w obrębie naszej bańki na zawsze lub na bardzo długi czas będzie nosiło na sobie ślad, który tylko my możemy zobaczyć. Te same przedmioty mogą mieć setki, tysiące, a nawet miliony takich śladów, a każdy z nas widzi ten swój jeden wyjątkowy.

Spróbuj, drogi Czytelniku, zwrócić uwagę na Twoje otoczenie, może nawet zapytać kogoś innego o to jak odbiera daną rzecz i porównać to ze sposobem, w jaki odpierasz ją Ty. Potem postaraj się dowiedzieć dlaczego oboje odbieracie ją w taki, a nie inny sposób.

Może być to świetną zabawą, sposobem na grę towarzyską lub wspólne spędzenie czasu. Ale może to być jedynie eksperyment, który skłoni Cię do głębszego zastanowienia się nad tym tematem. Wybór należy do Ciebie.

umySŁOWA